بررسی حذف 2و4 دی کلروفنل (DCP) با استفاده از کیتوزان از محیط های آبی

زمینه و هدف: 2و4 دی کلروفنل (DCP) یکی از ترکیبات بسیار سمی کلروفنل ها می باشد که در مناطق کشاورزی، آب ضدعفونی شده توسط کلر، فاضلاب خروجی صنایع خمیر کاغذ و کارخانه های کاغذ دیده می شود. کلروفنل ها باعث آسیب بر روی کلیه ها، کبد، پانکراس و تضعیف سیستم اعصاب مرکزی می شود. در این مطالعه به بررسی جذب DCP توسط کیتوزان در محیط های آبی خواهیم پرداخت. روش بررسی: در این مطالعه پارامترهای زمان جذب (min100- 15)، pH (9-3)، غلظت های اولیهDCP (mg/l100- 15) و دوز جاذب کیتوزان (g9/0-1/0) در راکتور ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت و برای سنجش غلظت DCP از دستگاه اسپکتروفتومتری در طول موج nm280 استفاده گردید. با استفاده از نتایج بدست آمده در فرآیند جذب، مدل های ایزوترمی فروندلیخ، لانگمویر و مدل های سینتیکی شبه درجه اول و دوم بررسی شد. یافته ها: زمان تعادل در فرآیند جذب 75 دقیقه (5/6=pH، mg/l15- غلظتDCP و g5/0- غلظت کیتوزان) با 76% حذف بدست آمد. 3=pH بعنوان pH بهینه در فرآیند جذب (mg/l15- غلظتDCP، g5/0- غلظت کیتوزان و min75- زمان تعادل) با راندمان 79% بدست آمد و با افزایش pH راندمان کاهش یافت. درغلظت mg/l15 از DCP (3=pH، g 5/0- غلظت کیتوزان و min75- زمان تعادل) بیشترین حذف با راندمان 79% مشاهده گردید و دوز g8/0جاذب کیتوزان (3= pH، mg/l15- غلظت DCP و min75- زمان تعادل) با راندمان 87% بیشترین حذف DCP را بهمراه داشت. فرآیند جذب از ایزوترم فروندلیخ با ضریب همبستگی 9599/0 و از مدل سینتیکی شبه درجه دوم با ضریب همبستگی 9649/ 0پیروی می کند. نتیجه گیری: با استناد به نتایج مطالعه انجام شده، می توان از کیتوزان بدلیل ویژگی هایی از جمله تجزیه پذیری، قابلیت احیا مجدد، ارزان قیمت بودن و راندمان قابل قبول در جذب، برای حذف DCP از فاضلاب صنایع استفاده نمود.